Iżycki Daniel (zm. ok. 1655), poseł na sejmy. Dziedzic Garbowa w Lubelskiem, zaczął swą szerszą działalność publiczną w r. 1632. Wówczas to został wybrany sędzią kapturowym i brał udział w elekcji Władysława IV, podpisując akt elekcyjny jako sekretarz królewski. W r. 1635 sejm wyznaczył go na lustratora dóbr królewskich. W r. 1638 został wybrany sędzią ziemskim lubelskim; godność tę piastował, zdaje się, aż do śmierci. Okres najżywszej jego działalności politycznej przypada na l. 1637–52. Wtedy był I. posłem z województwa lubelskiego na drugi sejm 1637 r., potem na sejmy w l. 1640, 1641, 1642, 1643, 1646, konwokacyjny 1648 i oba sejmy 1652 r. Na sejmach I. przemawiał mało i nieczęsto, za to dał się poznać jako praktyk w rzeczach skarbowych i podatkowych. Toteż sejm naznaczył go dwukrotnie deputatem do trybunału radomskiego (1640 i 1642), sejmik zaś lubelski powierzał mu kolejno funkcje deputata do zapłaty wojska, komisarza do policzenia łanów w województwie i in. Gorliwy katolik, podpisał I. elekcję w r. 1632 z zastrzeżeniem (salwą), na sejmie w r. 1646 atakował protestantów. Był on również członkiem «Rzeczypospolitej Babińskiej», gdzie nadano mu żartobliwy tytuł referendarza i dozorcy piwnic. Był dwukrotnie żonaty, najpierw z Konstancją Domaszewską, potem zaś z Konstancją Dobromirską. Zmarł prawdopodobnie w 1654 lub 1655 r.

Boniecki; – Akta Rzpltej Babińskiej, Wyd. S. Windakiewicz, „Arch. do Dziej. Liter.” T. 8: 1895; Rękopisy ze zbiorów Pszonków z Babina, Wyd. K. Schuster, „Ze Skarbca Kultury” (Wr.) Z. 1/11: 1957 s. 12, 16, 17; Vol. leg., III 770, 885, 895, 980, IV 46, 177, 227; – B. Czart.: rkp. 390; B. Ossol.: rkp. 217/II s. 24, 26, 32, 45, 57, 68, 70, 97, 200, 204, 210, 248, 252, 269, 276.

Władysław Czapliński